چند وقته دلم میخواد بنویسم و جور نمیشه. این اینترنت هم که کلا به فنا رفته. فیلترشکنم وصل نمیشه، حتی در حد دانلود یه جدیدش. 

این روزای آخر جای بیشتر خوندن موتورم خاموش شده. 

ذهنم آشفته است، خواب هم  آشفتگی ش رو کم نمیکنه.

 مامان میگفت دوسال طول میکشه تا یه تصمیمی رو بگیری و داشتم به این حرفش فکر میکردم و همه کارایی که عقب انداختم. 

به خودم که نمیتونم دروغ بگم، یه جایی ته قلبم علی‌رغم همه اشتیاقم انگار از شروعش میترسم.