...

هی چند روزه میخوام بنویسم و جور نمیشه. یه ساعت پیش اومدم بنویسم گفتم یه سر به وبلاگ ها بزنم یهو دیدم یه ساعت شده، بچه ریاضی میخونه و تقریبا ازم خواسته معلم خصوصی ش بشم. البته که یه منظور پنهانی داره و میخواد دوباره شروع کنم به ریاضی خوندن و کنکور ریاضی بدم‌‌. نیت ش و مهربونی پشتش رو دوست دارم‌ . اون روز بهش گفتم فکر نکن نمی فهمم چی توی ذهنت میگذره ها‌، خندید. فقط یه مشکلی هست. این که باید روی اخلاقم موقع درس دادن کار کنم و یه وقتا که حرصم در میاد با داد و بیداد حرف نزنم‌ تا بچه زده نشه از درس. نگاش که میکنم مثل خودم توی همین روزا است و یه جورایی خوشحالم میکنه. اولین مبحث شون دنباله هاست و تجربه خودم میگه آدم تا یک ماه و نیم، دو ماه گیجه توی  این مبحث و حالا هرچی هم بهش میگم حس میکنم فکر میکنه که فقط خودش اینجوریه و نمی فهمه. حالا هرچی بگو نه عزیزم مشکل تو نیست، طبیعتشه. 

دیروز یه تصمیم انتحاری گرفتم و با حانی درموردش حرف زدم و مشورت گرفتم. و دستش درد نکنه کلی منبع معرفی کرد. 

چند روز پیش توی گلس در سرچ میکردم، یه موقعیت شغلی دیدم که خیلی خوب بود و دوستش داشتم اما متاسفانه کره ای ام انقدر خوب نبود براش که بخوام اقدام کنم.