دکلمه

امشب یهو به سرم زد یه نگاه به اون کانال قدیمی بندازم. اما یهو دیدم زده که خصوصی شده‌. با خودم گفتم یعنی چی؟ چرا؟؟ چرا بعد این همه وقت؟ یهو یادم اومد به آپدیت جدید تلگرام برای کانال هایی که خیلی وقته فعالیت ندارن‌‌‌ . دلم گرفت، فکر کردم دیگه نمیتونم اون دکلمه ها رو گوش بدم. گشتم دیدم توی سیو مسیج ها یه چند تایی ش رو دارم. بگردم از گوش و کنار چند تایی دیگه رو هم میتونم پیدا کنم. شاید همه ش نباشه اما همینا هم خوبه، اونایی که خیلی دوست داشتم اکثرا هستن. گوش دادنشون یه جورایی باعث خود آزاریه اما دلم بند بهشون. یه وقتایی مثل الان، یه شب تقریبا سرد پاییزی که باد میاد، وقتی دلتنگی میاد سراغت، شاید حالت رو خیلی خوب نکنه اما مرحم  دلت میشه‌. 

.

نتیجه سال ها رها کردن ورزش میشه اینکه یه حرکت رو صدبار میگه اما نمیتونی انجام بدی، یعنی تو میخوای مغزت هم میفهمه اما نمیشه. یعنی میشه اما باید هر روز تمرین کنی تا بالاخره بشه.بدون تمرین نتیجه مطلوبی نداره.

.

یه جوری امروز تو باشگاه خسته شدم که جلسه های قبل اصلا اینطوری نبود. خوب شد رفتم به جز ما دو تا کسی نبود. تایمش رفته بعد از ظهر و اطلاع رسانی ش بخاطر قطع واتساپ سخت بوده.

حرکت ها داره زیاد میشه و اگه هر روز تمرین نکنم ممکنه فراموش کنم. 

خیلی خستم، باید بخوابم یکم. این چند روزه که  انقدر خسته شدم، تا نخوابم حالم درست نمیشه. 

پروکسی هام وصل نمیشه و فقط باید فیلتر شکن بگیرم. بدم میاد از این وضع.