دل نوشته

ذهن مکتوب

دل نوشته

ذهن مکتوب

دوچرخه

اسم همشهری رو که می‌شنوم یاد همشهری دوچرخه می‌‌افتم. یاد اون ذوق و شوق پنجشنبه ها که به دوچرخه برسی و تموم نشه، حتی یاد اون سه‌چرخه ایکه  ماهنامه بچه ها بود و  آخر هر ماه بهش اضافه میشد. هفته نامه قشنگی بود، آنقدر که تقریبا هنوز آرشیو اون مدتی که می‌خوندم یه جایی توی کمدم داره خاک میخوره و نم میکشه، خیلی وقته نگاهش نکردم، چند وقت پیش خواستم ببینم در چه وضعیه سرچ کردم دیدم مدیران بی لیاقت زمانه نظرش رو متوقف کردن و فقط دارن نسخه الکترونیکی ش رو منتشر میکنن، اونم نمی‌دونم ماهانه است، هفتگیه یا چیه؟ اصلا کیفیت داره؟ اون تحریریه قدیم رو چی. 

فقط هر دفعه اسم همشهری میاد، آرمش رو میبینم، دلم میگیره، حیفه که بچه های الان همچین چیزی رو احتمالا تجربه نمیکنن. 

+ الان یاد سروش بچه ها هم افتادم، نمی‌دونم سر اون چه بلایی اومده.

+ نوشتنش مناسبتی نداشت فقط به مدت دلم میخواست بگم درموردش که قرعه به اسم امروز افتاد با دیدن اسمش.

+++ نو روز خیلی مبارک