| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
شعر زیر خلاصه یکی از اشعار زیبای شاعر بزرگ کشورمون نظامی هست . من خودم یکی دو سال پیش حفظ بودم ولی الآن که خیلی وقته تمرین نکردم یه قسمت هاییش رو یادم میره ..حالا بخونید و لذت ببرید و یاد بگیرید...فقط نظر یادتون نره...
مناظره ی خسرو با فرهاد
نخستین بار گفتش کز کجایی ؟
بگفت از دار ملک آشنایی
بگفت آنجا به صنعت در چه کوشند؟
بگفت انده خرند و جان فروشند
بگفتا جان فروشی در ادب نیست
بگفت از عشق بازان این عجب نیست
بگفت از دل شدی عاشق بدین سان ؟
بگفت از دل تو می گویی , من از جان
بگفتا عشق شیرین بر تو چون است ؟
بگفت از جان شیرینم فزون است
بگفتا هر شبش بینی چو مهتاب؟
بگفت آری,چو. خواب آید , کجا خواب ؟
بگفتا دل ز مهرش کی کنی پاک ؟
بگفت آن دم که باشم خفته در خاک
بگفتا گر خرامی در سرایش ؟
بگفت اندازم این سر زیر پایش
بگفتا گر کند چشم تو را ریش ؟
بگفت این چشم دیگر دارمش پیش
بگفتا گر کسیش آرد فرا چنگ ؟
بگفت آهن خورد ور خود بود سنگ
بگفتا گر نیابی سوی او راه ؟
بگفت از دور شاید دید در ماه
بگفتا دوری از مه نیست در خور
بگفت آشفته از مه دور بهتر
بگفتا گر بخواهد هرچه داری ؟
بگفت این از خدا خواهم به زاری
بگفتا گر به سر یابیش خشنود ؟
بگفت از کردن این وام افکنم زود
بگفتا دوستیش از طبع بگذار
بگفت از دوستان ناید چنین کار
بگفت آسوده شو , کاین کار خام است
بگفت آسودگی بر من حرام است
بگفتا رو صبوری کن در این درد
بگفت از جان صبوری چون توان کرد
بگفت از صبر کردن کس خجل نیست
بگفت این , دل تواند کرد , دل نیست
بگفت از عشق کارت سخت زار است
بگفت از عاشقی خوش تر .چه کار است؟
بگفتا جان مده بس دل که با اوست
بگفتا دشمن اند این هر دو بی دوست
بگفت از دل جدا کن عشق شیرین
بگفتا چون زیم بی جان شیرین
بگفت او آن من شد زو مکن یاد
بگفت این , کی کند بیچاره فرهاد
بگفت ار من کنم در وی نگاهی
بگفت افاق را سوزم به آهی
چو عاجز گشت خسرو در جوابش
نیامد بیش پرسیدن صوابش
به یاران گفت کز خاکی و آبی
ندیدم کس به این حاضر جوابی
اینو خیلی دوس دارم.کلا مناره رو دوست دارم.
خوش حالم که خوشتون اومده....سعی می کنم بیشتر شعر بذارم.......